Jerka Marek, adwokat. Kancelaria

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA 1) z dnia 27 grudnia 2007 r. w sprawie sposobu i kryteriów ustalania dopuszczalnego czasu oczekiwania na wybrane świadczenia opieki zdrowotnej (Dz. U. z dnia 31 grudnia 2007 r.) Na podstawie art. 25 ust. 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135, z późn. zm. 2) ) zarządza się, co następuje: §   1.  Rozporządzenie określa sposób i kryteria ustalania dopuszczalnego czasu oczekiwania na następujące rodzaje świadczeń opieki zdrowotnej:   1)   leczenie szpitalne,   2)   świadczenia wysokospecjalistyczne - zwane dalej "świadczeniami opieki zdrowotnej". §   2.  1. Ustalenia dopuszczalnego czasu oczekiwania na udzielenie świadczenia opieki zdrowotnej dokonuje lekarz ubezpieczenia zdrowotnego - specjalista właściwej dziedziny medycyny, posiadający tytuł profesora lub stopień doktora habilitowanego nauk medycznych, zwany dalej "lekarzem". §   3.  Dopuszczalny czas oczekiwania na udzielenie świadczenia opieki zdrowotnej ustalany jest indywidualnie w odniesieniu do świadczeniobiorcy, na podstawie następujących kryteriów:   1)   stanu zdrowia;   2)   dotychczasowego przebiegu choroby;   3)   rokowania co do dalszego przebiegu choroby. §   4.  Lekarz, ustalając dopuszczalny czas oczekiwania świadczeniobiorcy na udzielenie świadczenia opieki zdrowotnej, bierze w szczególności pod uwagę, czy w wyniku nieudzielenia tego świadczenia w określonym czasie istnieje zagrożenie:   1)   życia;   2)   niezdolnością do samodzielnej egzystencji w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353, z późn. zm. 3) );   3)   całkowitą lub trwałą niezdolnością do pracy w rozumieniu przepisów, o których mowa w pkt 2....

UMOWA między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Federacji Rosyjskiej o międzynarodowych przewozach drogowych, podpisana w Warszawie dnia 30 sierpnia 1996 r. (M.P. z dnia 20 października 2005 r.) Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Federacji Rosyjskiej, zwane dalej Umawiającymi się Stronami, kierując się dążeniem do rozwoju samochodowej komunikacji pasażerskiej i towarowej między obu Państwami oraz w tranzycie przez ich terytoria, a także dążąc do ułatwienia tej komunikacji, uzgodniły, co następuje: Artykuł 1 Zgodnie z niniejszą Umową wykonywane są drogowe przewozy podróżnych i ładunków, między obu państwami, w tranzycie przez ich terytoria, a także do/z państw trzecich, pojazdami zarejestrowanymi w Rzeczypospolitej Polskiej i w Federacji Rosyjskiej. Artykuł 2 W rozumieniu niniejszej Umowy następujące określenia oznaczają: 1. "Przewoźnik" - osobę fizyczną lub prawną, zarejestrowaną na terytorium państwa jednej z Umawiających się Stron i dopuszczoną, zgodnie z obowiązującym ustawodawstwem wewnętrznym jej Państwa, do wykonywania międzynarodowych przewozów drogowych podróżnych i ładunków. 2. "Pojazd samochodowy": -   przy przewozach ładunków - samochód ciężarowy, samochód ciężarowy z przyczepą, ciągnik samochodowy lub ciągnik samochodowy z naczepą, -   przy przewozach podróżnych - autobus, tj. pojazd samochodowy przeznaczony do przewozu podróżnych i posiadający co najmniej 8 miejsc siedzących nie licząc miejsca kierowcy, a także autobus z przyczepą do przewozu bagażu. 3. "Regularne przewozy podróżnych" - przewozy podróżnych, wykonywane autobusami według uprzednio uzgodnionej trasy przejazdu ze wskazaniem początkowego i końcowego punktu przejazdu oraz przystanków. 4. "Nieregularne przewozy" - wszystkie pozostałe przewozy. Artykuł 3 1. Regularne przewozy podróżnych autobusami w ruchu dwustronnym i...